به گزارش آسوشیتدپرس نتایج یک بررسی کوچک در استرالیا تنها نشان‌دهنده منافع مختصر پیاده‌روی سریع از لحاظ تقویت قوه شناختی هستند. اما این تحقیق از بررسی‌های مشاهده‌ای حمایت می‌کند که نشان‌دهنده منافع بالقوه فعالیت جسمی از لحاظ تقویت قدرت ذهنی هستند.
به گفته کارشناسانی که در این تحقیق شرکت نداشته‌اند، اثرات ورزش اگر از اثرات داروهایی که برای کمک به کارکرد ذهنی در مبتلایان به آلزایمر مورد تایید قرار گرفته‌اند، بهتر نباشد، دست کم به اندازه آنها موثر است.
با این وجود پژوهشگران دخیل در این تحقیق هشدار می‌دهند که این نتایج ثابت نمی‌کند که ورزش به بهبودی معناداری در کارکرد مغز یا حافظه ایجاد می‌کند. آنها همچنین گفتند که این نتایج را نباید به این صورت تفسیر کرد که ورزش خطر زوال عقل یا آلزایمر را کاهش می‌دهد- چرا که چنین نتیجه‌‌‌گیری را با این نوع بررسی نمی‌توان ثابت کرد.
پژوهشگران می‌گویند که روشن نیست که ورزش چگونه ممکن است بر کارکرد مغز تاثیر بگذارد، یک نظریه این است که ورزش جریان خون در مغز را بهبود می‌بخشد.
در این بررسی تصویربرداری از مغز انجام نشده بود که تغییرات جریان خون مغز همراه با ورزش را نشان دهد.
نتایج این بررسی چهارشنبه در 3 سپتامبر (13 شهریور) در نشریه انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) منتشر می‌شود.
در این بررسی 85 فرد بزرگسال استرالیایی 50 ساله یا مسن‌تر واداشته شدند تا برای شش ماه دست کم 2.5 ساعت در هفته فعالیت جسمی انجام دهند، که عمدتا به صورت پیاده‌روی سریع بود.
آنها میزان ورزش روزانه خود را ثبت می‌کردند و همچنین پیام‌های تلفنی و خبرنامه‌هایی دریافت می‌کردند که آنها را به انجام این برنامه ورزشی تشویق می‌‌کرد.
